cangël
Shqip[redaktoni]
Cangël
I f.sh.krahin -
- Kapëse e vogël, zakonisht prej teli, që përdoret për të mbërthyer rrobat ose për të varur diçka në to; mbërtheckë. E mbërtheu me një cangël. E vari në një cangël.
- vet. sh. Rrecka që varen nga rrobat e grisura, zhele.
II ndajf.krahin. -
- Varur, pezull në ajër. E mbaj këmbën cangël. E ngre cangël. Rri cangël. Varet cangël.
- fig. Pezull, në erë, mëdysh, me mendje të ngritur. E ka mendjen cangël. Ka mbetur cangël.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0