buzëçarë
Shqip[redaktoni]
Buzëçarë mb. -
- Që i ka buzët të çara.
- fig. Buzëplasur. Rrinte buzëçarë.
- Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.
- si em. buzëçar ~i m. sh. ~ë, ~ët. Lepuri (si figurë në përrallat për fëmijë).[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0