burnot
Shqip[redaktoni]
Burnot m. -
- Duhan i thatë e i shkoqur si pluhur, që e thithin me hundë për të nxitur teshtitjen. Kuti burnoti. Erë burnot. Thith (heq, nuhat) burnot.
- përd. mb. fig. keq. Që s'ka asnjë vlerë, që nuk shërben për asgjë; që s'di asgjë, i pazhvilluar nga mendja. Ishte burnot fare.
- E bëj burnot diçka e copëtoj diçka në grimca të vogla, e bëj pluhur; e prish diçka, e shkatërroj fare.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0