bungë
Shqip[redaktoni]
Bungë f.sh. -
- shih xhungë,~a. Bungë druri (ulliri). Bungat e qafës. Dru me bunga.
- fig. Lëmsh, komb, nyje që të bëhet në fyt a në zemër nga hidhërimi, nga vuajtjet etj. Ka (iu bë) një bungë. M'u mblodh bungë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0