brekëgrisur
Shqip[redaktoni]
Brekëgrisur mb.bised. -
- Që i ka brekët të grisura; që i ka rrobat copë-copë.
- vjet. I varfër, i këputur (përdorej me përbuzje nga të pasurit për të varfrit, për të shfrytëzuarit).
- Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0