botues

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Botues

I m.sh. - Ai që shtyp e vë në qarkullim një vepër, një libër, një gazetë etj.; ndërmarrje që merret me botimin e librave. Botues librash. Botuesi i gazetës. Shënimi i botuesit.

II mb. - Që merret me përgatitjen për shtyp dhe me botimin e veprave të ndryshme; që ka të bëjë me botimin e librave. Shtëpia (ndërmarrja) botuese. Veprimtari botuese.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0