blerës
Shqip[redaktoni]
Blerës
I m.sh. - Ai që blen diçka. Blerës i rregullt. Kërkesat e blerësve.
II mb. -
- Që blen diçka. Ndërmarrje blerëse. Firmë blerëse.
- Që ka të bëjë me mundësinë për të blerë. Fuqia blerëse e lekut vlera e tij, e matur me mallin që mund të blihet me të. Aftësia (fuqia) blerëse e popullsisë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0