bizgë
Shqip[redaktoni]
Bizgë f. - Jashtëqitja e hollë e njeriut a e kafshëve kur i heq barku, purthë. E heq (i shkon, i ikën) bizgë. E ka zënë bizga.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0