bishtkëputur
Shqip[redaktoni]
Bishtkëputur mb.bised. - Që ka humbur farefisin nga dera e vet, që nuk ka njerëz të shtëpisë së babait, pa gjiri (për gratë). Kishte mbetur bishtkëputur.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0