bashkudhëtar
Shqip[redaktoni]
Bashkudhëtar m.sh. -
- Ai që bën një rrugë së bashku me një tjetër, shok udhe. Një bashkudhëtar i panjohur.
- fig. Ai që përkohësisht ose rastësisht bashkohet me një lëvizje shoqërore a politike, pa pasur lidhje të brendshme e të thella me të. Bashkudhëtar i përkohshëm (i rastit). Bashkudhëtar i revolucionit.
- fig. Dukuri që shoqëron një ngjarje, një lëvizje etj., diçka që zhvillohet ose që ecën krahas me diçka tjetër. Bashkudhëtar i përhershëm (i pashmangshëm).[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0