bashkërenditje
Bashkërenditje f. -
- Bashkërendim. Bashkërenditja e forcave. Bashkërenditja e ndihmës. Bëj bashkërenditjen.
- Veprimi sipas kuptimit 1 të foljes bashkërenditem. Bashkërenditja me aleatët.
- gjuh. Lloj i lidhjes sintaksore të dy a më shumë njësive gjuhësore (fjali ose gjymtyrë fjalie) të barasvlershme, që nuk varen njëra nga tjetra dhe nuk përcaktojnë njëra-tjetrën. Bashkërenditja e fjalive (e gjymtyrëve të fjalisë). Marrëdhënie bashkërenditjeje. Lidhje me bashkërenditje.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
- bashkërendim
- bashkërendit
- bashkërenditem
- bashkërenditës
- bashkërenditur
- bashkërendohet
- bashkërendoj
- bashkërenduar
- bashkërendues
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0