zatetem
ZATETEM vetv. bised.
- 1. Takohem, ndeshem me dikë a në diçka. U zatet me shokun. U zatet në një pemë.
- 2. Kapem, mbërthehem me dikë; përleshem. U zatetën me armikun. U zatetën fyt për fyt.
- 3. Mbulohet a mbushet, zihet me diçka (edhe fig.). U zatet mali me borë.
- 4. Zë vend a ngulem diku (për të luftuar etj.). Shokët u zatetën bri tij.
- 5. Pës. e ZATET 1-3.