udhëdalje

Nga Wiktionary

UDHËDALJE f.

  • 1. Rrugë kalimi. Hap një udhëdalje.
  • 2. fig. Mënyra ose drejtimi për të zgjidhur një çështje të ndërlikuar, rrugëdalje, rrugëzgjidhje. Kërkon udhëdaljen. E gjeti udhëdaljen. Nuk ka udhëdalje. Pa udhëdalje.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=udhëdalje&oldid=49531"