topçe

Nga Wiktionary

TOPÇE mb. bised.

  • 1. I mbushur në fytyrë e në trup, i shëndoshë, topolak, rrumbullak; buçko. Fëmijë topçe. E kishte vajzën topçe.
  • 2. Që i ka petlat të mbledhura si top (për lulet). Lule topçe.
  • 3. si ndajf. Shumë mirë, si top (për shëndetin). Si je? - Topçe.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=topçe&oldid=51540"