tonik

Nga Wiktionary

TONIK mb. mjek.

  • 1. Që të forcon e të jep fuqi (për barna, për pije a për lëndë të tjera). Bar tonik. Pije tonike.
  • 2. gjuh. shih THEKSUAR (i,e). Theks tonik theks lartësie.
  • 3. si em. U m. ~E, ~Et. Bar, pije a lëndë tjetër që të forcon e të jep fuqi. Është një tonik i mirë.