terinë

TERINË f.

• 1. Vend i thatë, tokë që s'mban lagështi, terik.
• 2. Tendë e përgatitur me kashtë ose me gjethe; strehë prej kashte, e rrethuar me gardh thuprash, që shërben për të mbajtur dhentë. Terinat e stanit. Terina e çobanit. Terina e dhenve. Terinë me kashtë.
• 3. Vend me diell dhe që e rreh era, ku ndejnë rrobat. Ndeu rrobat në terinë.