tabor

Nga Wiktionary

TABOR m.

  • 1. hist. Njësi ushtarake me një mijë veta në ushtrinë e dikurshme osmane; batalion. Taborë kalorësish. Taborët e kryengritësve.
  • 2. fig. bised. Shumicë e madhe njerëzish, numër i madh njerëzish. Taborë burrash (grash). Vinin me taborë. Kishte një tabor (me) fëmijë.