shtogtë

Nga Wiktionary

SHTOGTË mb.

  • Që është bërë nga druri i shtogut. Fyell i shtogtë. Cyle e shtogtë.
  • Dyfek i shtogtë përçm. njeri që nuk është i zoti të mbarojë një punë, të zgjidhë një çështje etj.