shtazë

SHTAZË f.

• 1. Kafshë. Shtazët shtëpiake. Shtazët e egra. Shtazët e pyllit. Rronin si shtazë.
• 2. fig. keq., shar. Njeri i trashë e i pasjellshëm, kafshë; njeri i egër, mizor, i pamëshirshëm. Shtazë me fytyrë njeriu. Hante si shtazë.