shtëng

Nga Wiktionary

SHTËNG m.

  • 1. Diçka e ngjeshur dhe e fortë, e bërë si gurë, që nuk thyhet a nuk çahet lehtë (për tokën, bukën etj). Shkrep e shtëng.
  • 2. përd. mb. Shumë i ngjeshur dhe i fortë (për tokën, bukën etj.) Ishte bërë toka (buka) shtëng.
  • 3. përd. ndajf. Si lëmsh i fortë. I mbeti shtëng në grykë.