shqim

Nga Wiktionary

SHQIM m.

  • 1. gjuh. Veprimi sipas kuptimit të foljeve SHQUAJ, SHQUHEM. Shqimi i një emri.
  • 2. vjet. Dallim. Pa shqim race e gjuhe.

SHQIM kal.

  • 1. Shuaj, fik. Shqim zjarrin (dritën, llambën). Shqim gëlqeren në ujë.
  • 2. fig. Shfaros, përfaroj. E shqimën armikun. I shqimën mushkonjat.
  • Ia shqimi derën ia fiku derën, ia shoi pragun.

SHQIM ndajf.

  • Krejt, fare; plotësisht, tërësisht. I mërzitur shqim. Mbaroi shqim. I besonte shqim. Humbi shqim. Ia prishi lulet shqim.