shpirtbutë

Nga Wiktionary

SHPIRTBUTË mb.

  • Që e ka shpirtin të butë e që preket shpejt, i butë nga shpirti; që i vjen keq për të tjerët dhe ua fal fajet e gabimet, shpirtdhembshur, zemërbutë. Baba shpirtbutë. U tregua shpirtbutë. Është shumë shpirtbutë.