shkrehur

SHKREHUR f.

• 1. E shtënë (me armë). E shkrehur e thatë. Të shkrehura pushkësh. Pas çdo të shkrehure.
• 2. Shpërthim. E shkrehur gazi.

SHKREHUR mb.

• 1. Që është shkrehur, i zbrazur, i shkrepur (për armët). Pushka ishte e shkrehur.
• 2. I zbërthyer, i zgjidhur, i hequr (për diçka që ka qenë e ngrehur ose gati për punë); kund. i ngrehur. Çark (kurth) i shkrehur. Dollap i shkrehur. E la shtëpinë të shkrehur e la shtëpinë të parregulluar, me plaçka të ngritura.
• 3. fig. I lodhur, i këputur, i rraskapitur; i dobësuar, i tretur (nga ndonjë sëmundje a nga ndonjë punë e rëndë); i lëshuar. Me nerva të shkrehura. Ishte i shkrehur fare.
• 4. fig. Që është jashtë rregullave e normave morale të shoqërisë, i shthurur, i shfrenuar. Jetë e shkrehur. Dëfrim i shkrehur.