shkatërrimtar

Nga Wiktionary

SHKATËRRIMTAR mb.

  • 1. Që shkatërron, që rrënon, shkatërrues. Goditje shkatërrimtare. Grusht shkatërrimtar. Armë shkatërrimtare. Luftë shkatërrimtare. Forcë (fuqi) shkatërrimtare. Valë shkatërrimtare.
  • 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit (zakonisht për njerëzit).