shëlbues

Nga Wiktionary

SHËLBUES m.

  • 1. fet. Ai që, sipas dogmave të fesë së krishterë, gjoja shpëton shpirtrat e njerëzve, shpëtimtar.
  • 2. vjet. Shpëtimtar, çlirimtar. Shëlbuesit e vendit.