radioteknik

Nga Wiktionary

RADIOTEKNIK m.

  • Teknik që vendos dhe ndreq aparatet e radios dhe pajisjet e tjera radioteknike. Rrethi i radioteknikëve.

RADIOTEKNIK mb.

  • Që ka të bëjë me radioteknikën, që lidhet me radioteknikën, i radioteknikës; që merret me radioteknikë. Pajisje (aparaturë) radioteknike. Inxhinier radioteknik.