qole

QOLE I m. bised.

1. edhe fig. vjet. Rob, skllav; shërbëtor. Ishte qole. Iu bë qole. I shkonte pas si qole.

2. keq. Njeri pak i trashë nga mendja, që e përdorin të tjerët si të duan, budalla, leshko. E bënë qole.

QOLE II f. zool.

Zog këngëtar i ngjashëm me laureshën, që jeton nëpër ara dhe në drurë.