përpjekur

PËRPJEKUR mb.

• 1. Që përpiqet e punon shumë, që përpiqet t'ua dalë në krye punëve sa më shpejt; i zoti, i shkathët e i hedhur në punë e në jetë, çalltor, çallëstiar. Djalë (njeri) i përpjekur.
• 2. Që përpiqet shumë për të tjerët, që nuk rri duarlidhur kur i drejtohen të tjerët për t'u zgjidhur ndonjë çështje, për t'u plotësuar ndonjë nevojë etj.