përmbarues

PËRMBARUES m. drejt.

• Nëpunës i ngarkuar për zbatimin e vendimeve gjyqësore dhe të akteve të tjera të caktuara me ligj.

PËRMBARUES mb. drejt.

• 1. Që zbaton vendimet e gjykatës civile dhe aktet e tjera të caktuara me ligj. Zyra përmbaruese. vjet.
• 2. vjet. Që ka fuqi zbatuese. Komitet përmbarues.
• 3. spec. Që bëhet në fazën e fundit të prodhimit të diçkaje, para se të nxirret nga fabrika, nga uzina etj.; përfundimtar. Punë përmbaruese.