përbuzje

Nga Wiktionary

PËRBUZJE f.

  • 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve PËRBUZ, PËRBUZEM. Përbuzja e rreziqeve.
  • 2. Qëndrim shumë mospërfillës e përçmues ndaj një tjetri a ndaj diçkaje, shprehje e një qëndrim të tillë; ndjenja e mospërfilljes së hapët dhe e përçmimit të thellë për dikë a për diçka; mohim i plotë i vlerës së dikujt a të diçkaje; përçmim. Vështronte me përbuzje. E hodhi poshtë me përbuzje diçka.