monark

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Emër[redaktoni]

monark m.

  1. Ai që ka në duart e tij, me të drejtë trashëgimie, pushtetin më të lartë në një mbretëri a në një perandori, mbajtësi i fronit a i kurorës, sovrani. Përmbysja e monarkëve.