mensë

Nga Wiktionary

MENSË f.

  • Lokal me vetëshërbim ku hanë bashkërisht punëtorët e një ndërmarrjeje, nxënësit a studentët e një konvikti, ushtarakët e një njësie etj. Mensë popullore. Mensë fushore. Mensa e ndërmarrjes (e kooperativës, e konviktit). Mensa e punëtorëve (e studentëve, e nxënësve, e ushtarakëve). Ha në mensë.