mandall

Nga Wiktionary

MANDALL m.

  • Copë dërrase që vihet në krye të derës ose anës saj për ta mbyllur nga brenda; copë e tillë prej dërrase a prej metali që shërben për të mbajtur të mbyllur kapakët e musëndrës, të dollapit etj. I vuri mandallin derës.
  • Derë pa mandall shtëpi a vend tjetër ku mund të hyjë kush të dojë.