lëbardhë

LËBARDHË f.

• Agu i dritës, koha sapo nis të zbardh dita; agimi. U ngrit para lëbardhës.

LËBARDHË mb.

• 1. Që vjen pak si i bardhë, i bardhemë; i bardhë. Qen i lëbardhë. Qime te lëbardha. Mjegull e lëbardhë.
• 2. Flokëverdhë. Vajzë e lëbardhë.
• 3. përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit (për njerëzit e për kafshët).