kundërmësymës

Nga Wiktionary

KUNDËRMËSYMËS mb.

  • Që shërben për të goditur armikun që mësyn; që bëhet si mësymje kundër armikut, i cili është dobësuar pas mësymjes që ka kryer. Forcat kundërmësymëse. Operacion kundërmësymës.