kundërgoditës

Nga Wiktionary

KUNDËRGODITËS mb.

  • 1. usht. Që godit armikun, i cili ka sulmuar dhe që krijon kushte të përshtatshme për mësymje. Forca kundërgoditëse. Veprime kundërgoditëse.
  • 2. Që është si përgjigje kundër një goditjeje, që bëhet si kundërgoditje. Veprim kundërgoditës.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=kundërgoditës&oldid=71661"