kulmor

KULMOR mb.

• 1. Që i përket kulmit të një shtëpie, që zbret nga kulmi i çatisë; që lidhet me trarin e kulmit. Trari kulmor. Pjesa kulmore e çatisë.
• 2. gjeom. Që zbret pingul nga kulmi i një figure; që i përket kulmit të një figure gjeometrike. Vijë kulmore.
• 3. si em. ~E, ~JA f. ~E, ~ET gjeom. Vijë që zbret nga kulmi i një figure gjeometrike. Heq një kulmore.