krusmë

KRUSMË f.

• Mundim, sfilitje; rrënim, prishje e plotë e diçkaje. I vuri krusmën dikujt e mundoi, e sfiliti. I vuri krusmën pasurisë e prishi të gjithë, e harxhoi menjëherë, e rrënoi. I vuri krusmën shtëpisë e rrënoi, e batërdisi.