katapultë

Nga Wiktionary

KATAPULTË f.

  • 1. hist. Armë e vjetër që përdorej gjatë rrethimit të një kështjelle për të goditur ushtrinë armike me gurë të mëdhenj a me trarë të mprehur ose për të hedhur shigjeta me lëndë ndezëse (zift, katran etj.). Katapultë romake.
  • 2. Mjet për të ngritur menjëherë aeroplanin nga aeroplanmbajtësja; mekanizëm për shkëputjen automatike të pilotit nga aeroplani në rast rreziku. Katapulta e aeroplanit reaktiv. U hodh me katapultë.