kapitur

Nga Wiktionary

KAPITUR mb.

  • 1. Që është lodhur tepër nga një punë e rëndë a jashtë fuqive të tij, që mezi qëndron më këmbë nga lodhja; që shpreh një lodhje të madhe; i këputur, i rraskapitur. Njerëz të kapitur. Kalë i kapitur. Me këmbë të kapitura. Me fytyrë të kapitur. Me sy të kapitur. Me zë të kapitur.
  • 2. Që është përkulur sepse është vyshkur (për bimët). Bimë e kapitur.