kamare
Shqip[redaktoni]
Emër[redaktoni]
kamare f.
- Vend i hapur në murin e një shtëpie, zakonisht në të dyja anët e oxhakut, ku mbahen enë e sende të vogla që përdoren përditë (xhezve, filxhanë etj.); dollap i vogël pa kanata në mur; vrimë në mur. Vë në kamare. Hap një kamare. E hapi gojën sa një kamare.
- Hapësirë e vogël si dritare në murin midis dy qemerëve të urës.
- krahin. Vendi ku pula pjell vezët, furrik.
- Kabinë në vapor.
- E ka gojën kamare
- a) e ka gojën të madhe;
- b) është llafazan i madh, nuk i pushon goja.