kërthndezur
KËRTHNDEZUR mb.
- 1. Që ka arritur moshën kur gëzon më shumë shëndet e ka më shumë fuqi; që është shëndoshur, ka marrë fuqi dhe është zbukuruar; i harlisur. Vajzë e kërthndezur. Me trup të kërthndezur.
- 2. I përtërirë, i rinuar. Me fuqi të kërthndezura.
- 3. Që është zhvilluar shumë, i harlisur (për bimët). Lule (bimë) e kërthndezur.