kërnalle

Nga Wiktionary

KËRNALLE f.

  • 1. Vend i thatë dhe i shkretë, karkërimë; tokë e zhveshur e pa bimësi; rrëpirë e zhveshur; gërmadhë.
  • 2. përd. mb. Që nuk ka gjë brenda, bosh; i shkretë. Shtëpi kërnalle.
  • 3. Oqean (Arbëresh)
  • I dha kërnallen i dha dërrmën.