këmbëçalë

KËMBËÇALË mb.

• 1. Që ka një këmbë të çalë; që ecën vetëm me njërën këmbë. Njeri këmbëçalë.
• 2. përd. ndajf. Duke ecur me një këmbë, duke u hedhur me një këmbë, hopthi; me njërën këmbë në tokë dhe me tjetrën të ngritur; këmbëcingthi. Luajmë këmbëçalë luajmë duke kërcyer me një këmbë dhe duke shtyrë me të një rrasë të vogël guri brenda disa katrorëve të vizatuar në tokë (lodër fëmijësh).