hubi

HUBI f. krahin.

• 1. Dëm i madh, humbje e rëndë. Ngrica u solli hubi të madhe pemëve.
• 2. fig. përmb. Njerëzit a kafshët që bëjnë dëm të madh ose që sjellin humbje të rënda. Hubia e prishi misrin shpendët dëmtarë e prishën misrin.