fyl

FYL mb.

1. Që nuk ka thelb a bukë brenda, që është bosh përbrenda, fyçkë; i zbrazët. Arrë fyle. Dru (lis) fyl.

2. fig. Që nuk ka mend në kokë, kokëbosh.

3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit. E kam barkun fyl. E ka kokën fyl.

FYL ndajf.

Pa dobi, pa ndonjë vlerë; kot. Puna e tij shkoi fyl.