dyfekçi

DYFEKÇI m. vjet.

1. Armëpunues, armëtar; armëndreqës.

2. Ai që mbante pushkë dhe shtinte mirë me të. Dyfekçi i zoti.

3. etnogr. Krushk nga familja e dhëndrit, zakonisht i armatosur, që vinte për të marrë nusen. Nisi me krushqit dhjetë dyfekçinj.