drang

Nga Wiktionary

DRANG I m. krahin.

1. Këlysh maceje; këlyshi i disa kafshëve të egra. Drang maceje. Drang ujku (luani).

2. fig. shar. Këlysh. Drangu i dreqit. Drang lugati.


DRANG II m. krahin.

1. shih SHUL,~I 1,2. Drangu i portës. I vë drangun. Mbyll me drang.

2. Rrem i shkurtër si lopatë që shërben për të ngarë lundrën në ujë të cekët.