dergjë

Nga Wiktionary

DERGJË f.

1. Sëmundje e gjatë dhe e rëndë që u bie frymorëve e bimëve; lëngatë. Dergja e syve. Dergja e kafshëve. Dergja e bimëve (e pemëve, e rrënjëve). Duhanit i ka rënë dergja. E ka dobësuar (e ka këputur) dergja.

2. krahin. Tuberkulozi. Nuk vdesin më nga dergja.