dërrmake
DËRRMAKE f.
1. kryes. Diçka e thërrmuar, thërrime, drudhe. Dërrmaket e djathit. I dha ca dërrmakë. E bëri dërrmakë e thërrmoi, e shkoqi.
2. Lloj bukëvaleje që piqet në furrë ose në saç.
- E bëri dërrmakë dikë e shkatërroi krejt, e dërrmoi.
DËRRMAKE f.
1. kryes. Diçka e thërrmuar, thërrime, drudhe. Dërrmaket e djathit. I dha ca dërrmakë. E bëri dërrmakë e thërrmoi, e shkoqi.
2. Lloj bukëvaleje që piqet në furrë ose në saç.